Alpraz Comp 56x0,5mg

• Angst
• Paniekstoornis met of zonder agorafobie

• De werkzame stof in dit middel is alprazolam.

• De andere stoffen in dit middel zijn lactose monohydraat–maïszetmeel – gelatine – magnesiumstearaat.

De volgende geneesmiddelen kunnen het effect van Alpraz verhogen:

 psychotrope geneesmiddelen;  geneesmiddelen tegen stuipen;  anti-allergica;  geneesmiddelen tegen schimmels (ketoconazol, itraconazol, posaconazol, voriconazol of andere fungiciden van het azoltype);  antidepressiva (sertraline, fluvoxamine, fluoxetine, nefozadone);  anxiolytica ;  sedativa ;  maagzuurremmers (cimetidine);  morfineachtige pijnstillers (propoxyfen);  orale contraceptiva;  antihypertensiva (diltiazem);  antibiotica (erytromycine, claritromycine en telitromycine);  antivirale middelen tegen HIV (ritonavir);  geneesmiddelen tegen gastro-intestinale motiliteitsstoornissen (cisapride);  anti-epileptica (valproïnezuur), deze verhogen het risico op psychose.  anti-astmatica (theofylline), deze verzwakken de werking van Alpraz.  antidepressiva (imipramine, desipramine),Alpraz verhoogt hun concentratie.

Gelijktijdig gebruik van Alpraz en opioïden (sterke pijnstillers, geneesmiddelen voor substitutietherapie en sommige hoestmiddelen) verhoogt het risico op sufheid, ademhalingsmoeilijkheden (ademhalingsdepressie), coma en kan levensbedreigend zijn. Daarom, moet gelijktijdig gebruik enkel overwogen worden wanneer andere behandelingsopties niet mogelijk zijn.

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Voor de evaluatie van de bijwerkingen gelden de volgende conventies inzake frequentie :

Zeer vaak: treft meer dan 1 gebruiker op 10 Vaak: treft 1 tot 10 gebruikers op 100 Soms: treft 1 tot 10 gebruikers op 1000 Zelden: treft 1 tot 10 gebruikers op 10000 Zeer zelden: treft minder dan 1 gebruiker op 10000 Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)

Bloed- en lymfestelselaandoeningen

Zelden: verdwijning van de neutrofiele polynucleaire bloedcellen (een van de witte bloedcellijnen) (agranulocytose).

Immuunsysteemaandoeningen

Zelden: allergische reacties of anafylaxie.

Endocriene aandoeningen

Soms: te veel prolactine in het bloed (hyperprolactinemie).

Voedings- en stofwisselingsstoornissen

Vaak: anorexie, verlies van eetlust.

Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen

Vaak: vermoeidheid, irritabiliteit

Niet bekend: perifeer oedeem

Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen

Soms: spiervermoeidheid

Zenuwstelselaandoeningen

Zeer vaak: sedatie, slaperigheid en een ijl hoofd of duizeligheid

Vaak: coördinatiestoornis van de vrijwillige bewegingen, spraakstoornissen, hoofdpijn, geheugenstoornissen, concentratiestoornissen, coördinatiestoornissen, duizelingen en autonome verschijnselen.

Soms: onvrijwillige spiercontracties (dystonie), tremor, amnesie

Zelden: epilepsie

Niet bekend: motorische stoornissen

Andere effecten van benzodiazepines op het zenuwstelsel :

Paradoxale reacties zoals prikkelbaarheid, stimulatie, woede, agressief of vijandig gedrag, verhoogde agitatie, nervositeit, angst of slapeloosheid. In vele gevallen gebruikten de patiënten ook andere geneesmiddelen met

een centrale werking en/of hadden ze een onderliggende psychiatrische stoornis. Occasioneel werd de hypothese geopperd dat patiënten met een borderline persoonlijkheidsstoornis, patiënten met antecedenten van gedrag, patiënten met een overmatig gebruik van alcohol of geneesmiddelen of patiënten met stress als gevolg van een trauma, meer risico lopen om deze bijwerkingen te vertonen.

Psychische stoornissen

Vaak: depressie, verwardheid.

Soms: tekenen van paranoïa, depersonalisatie, hallucinaties, woede, agressief en vijandig gedrag, angst, gedragsstoornissen, nervositeit en stimulatie.

Onderzoeken

Soms: gewichtsveranderingen, verhoging van de intra-oculaire druk.

Oogaandoeningen

Vaak: gezichtsstoornis

Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen

Zelden: ademhalingsdepressie bij patiënten met aspecifieke chronische luchtwegenaandoeningen.

Maagdarmstelselaandoeningen

Vaak: constipatie, misselijkheid

Soms: braken

Lever- en galaandoeningen

Soms: abnormale leverfunctie, geelkleuring van de huid (icterus).

Zelden: verminderde of afwezige galsecretie (cholestase).

Niet bekend: hepatitis

Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen

Soms: seksuele dysfunctie, sporadische menstruatie- en ovulatiestoornissen, borsthypertrofie bij de man (gynecomastie)

Nier- en urinewegaandoeningen

Soms: incontinentie of urineretentie.

Huid- en onderhuidaandoeningen

Soms : dermatitis

Niet bekend: ernstige allergische reactie die zwelling van het gezicht of de keel veroorzaakt.

Bij behandeling met hoge dosissen, zoals gewoonlijk het geval is bij paniekstoornissen, werden volgende bijwerkingen vaker waargenomen dan met een placebo : sedatie, slaperigheid, vermoeidheid, coördinatiestoornissen, spraakstoornissen. Volgende bijwerkingen werden minder vaak waargenomen: stemmingswisselingen, maagdarmsymptomen, dermatitis, geheugenstoornissen, seksuele dysfunctie, cognitieve stoornissen en verwardheid.

Volwassenen

• Begindosering: 0,25 tot 0,5 mg, 3 x /dag
• Max. 4 mg /dag
• Begindosering: 0,5 tot 1 mg voor het slapengaan
• Indien nodig, verhogen met max. 1 mg om de 3 - 4 dagen
• Indien nodig, toedieningen spreiden tot 3 - 4 x/dag

Toedieningswijze

• Het tablet kan verdeeld worden in gelijke helften